Teyzesinin son günü - korku hikayesi

Teyzesinin son günü - korku hikayesi

Hayatının en sıkıcı günlerini yaşayan Ahmet ailesinden uzakta ve yalnız yaşarmış. O gün teyzesini
rüyasında görmüş. Teyzesi Ahmet'e bakıp hep ağlıyormuş ve kapıyı sakın açma diye sayıklayıp ağlıyormuş. O gün terler içinde rüyasından uyanan Ahmet, derin bir "oh" çekmiş ve elini yüzünü yıkamış. O gün hep gördüğü rüyayı düşünmüş ve teyzesinin ne demek istediğini çok merak etmiş. Televizyona dalmış ve gördüğü rüyasını unutmuş. Bir anda bir ses duymuş. Duyduğu ses kapının zil sesiymiş.
Birden irkilmiş ve kendisini çok yoğun bir korku kaplamış. Sanırım teyzesinin rüyasında bahsettiği kapı bu imiş. Yoğun bir korku ve ter içerisinde kapıya yaklaşmış ve çok meraklanmış ancak eli kapı koluna gitse de o rüyadan sonra açmaya pek istekli değilmiş. Sonra ise kendisini rahatlatan bir ses duymuş "Ahmet oğlum açar mısın kapıyı?" bu teyzesinin sesiymiş.
 Derin bir oh çekip hemen kapıyı açmış. Ahmet'i ter içinde gören teyzesi "bu halin ne Ahmet?" demiş ve Ahmet'de "Rüyamda seni gördüm ve sık sık kapıyı açmama mı tembih ettin" demiş. Sonra teyzesi gülüp yeni yaptığı tatlıyı Ahmet'e vermiş. O gün can sıkıntısı epey azalan Ahmet gününü hep teyzesiyle geçirmiş ancak teyzesinde çok garip şeyler varmış. Sık sık sesi kalınlaşıyor ve gözleri parlıyormuş. O gün bitip teyzesini kapıdan geçirince telefonunun sesini duymuş. Arayan babasının kendisiymiş ve babası ona "Ahmet oğlum başımız sağolsun teyzeni bu sabah kaybettik" demiş.